شاعر اردیبهشت

یک شعر از محمد امین دهسرایی نه ساله باز هم باد بهاریشادمان هر جا وزان شد چشمه ی جوشان بر آمد در دل صحرا روان شد می کشد دست نوازش شاپرک بر چهره ی گل گاه پر می کشد پرستو گاه این سو گاه آن نغمه ی بلبل هز از گاه می ر سد از سمت دریا توی این دریای زیبا جنگل سر سبز پیدا شاعر اردیبهشت...ادامه مطلب

شاعر اردیبهشت...

سلام دوستان همرا بعد از مدت ها در آستانه چاپ دوم مجموعه غزل روزی که شاعر می شوم غزلی را که شاعر پیشکسوت آستارایی در استقبال از غزل روزی که شاعر می شوم از بنده سروده اند را تقدیم می کنم آن روز شاعرم من دیگر به نام شعری زیبا نمی توان شد دلواپس غرور و رویا نمی توان شد چون کوه با تکبر یا چون نهال پر بار اندیشه ی خیالت برنا نمی توان شد ای ابر غرشی کن باران رحمت افزا با این هوای صافی اما نمی توان گفت  با حس و شور و شوقم شعری نوشتم اما این آب برکه هرگز دریا نمی توان شد با این سروده هایم شرمنده ی شعورم امروز اگر نخواهم فردا نمی توان شد افسوس می دهندم آزار این غزل ها  این جسم و جانم آخر خارا نمی توان شد ای ساربان اسیرم در کوه و دشت و صحرا مجنون این بیابان لیلا نمی توان شد « حجت الله احضار » شاعر اردیبهشت...ادامه مطلب

با تو سفری به سمت حج دارد او با ما که همیشه سر لج دارد او معمار که خشت اولش راست نبود امروزه ببین که برج کج دارد او   می آید اگر بغض گلو را کشته یا مانع سخت گفت و گو را کشته من مطمئنم دوباره برمی گردد این وقت شناسی من او را کشته   از گوشه کنایه ها ترحم بردی از خنجر نیش دار مردم مردی هر هشت در بهشت را باز گذاشت اما چه کند دوباره گندم خوردی   من کوه شدم از پر این کاه نترس پر پیچ و خم است بعد از این راه نترس حتا اگر این برادرم گرگ شود بالاترم از ستاره از چاه نترس   با او ننشین که پسته ی خندان است با گل ننشین دو روزه ای مهمان است ای دوست حواست به دل ما باشد این راه شاعر اردیبهشت...ادامه مطلب

آسمان شب من ماه نشانی داردزردی و سرخی آن هر دو زمانی دارد زار و افسرده شدی چونکه نمی دانستی« هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد »با یاد تو من بهار را حس کردمآرامش انتظار را حس کردموقتی همه دلتنگ ظهورت بودندنامردی روزگار را حس کردمای کاش که این قرار یادم باشد دلتنگی آشکار یادم باشدیک قرن مقاله ی مرا چاپ نکنتا تلخی ی انتظار یادم باشد این شعر که گفته ام پر از تمثیل است هم ثانیه ها همیشه  در تعجیل استما منتظران تو نبودیم آقاوقتی که تمام جمعه ها تعطیل استدر باغ کسی نشسته من هم باشم؟این آینه ها شکسته من هم باشم؟تصویر خدا که صد برابر شده بودمی گفت:عزیز خسته من شاعر اردیبهشت...ادامه مطلب

  هی شعر بگو به درد فردا بخوری از جام شراب سفره ی ما بخوری تو قالی دستباف شهری باید تا آخر عمر شاعری پا بخوری   وقت است به انتظار پایان بدهی مردان گرسنه را کمی نان بدهی این جمعه و جمعه ها همه تعطیلند باید که سه شنبه ها فراخوان بدهی   وقتی که اذان ما شده تکراری وذکر و نمازمان همه بازاری در مملکت سراسر اسلامی ما تو سیصد و سیزده نفر کم داری   شیطان تو همیشه هر کجا پادشهی هرچند که در مقابلم رو سیهی ارث پدرم نبود فردوس برین؟! من آمده ام تا طلبم را بدهی     شاعر اردیبهشت...ادامه مطلب

هم نیش زدی و هم عسل آوردی

غم پشت سر هم از ازل آوردی

زنبور شدی دور سرم می گردی

کم بود هر آنچه راه حل آوردی

شاعر اردیبهشت...

باران و شبی که دم به دم می بارد

غم را چه کسی ز دوش غم بردارد

تقصیر خودت نیست به او شک داری

کافر همه را به کیش خود پندارد

 

شاعر اردیبهشت...